Kerava Lukuviikko verzamelde de leesherinneringen van beroemde peetouders
De peetouders van Kerava Lukuviiko vertellen over hun leesherinneringen en leeservaringen.
De Nationale Voorleesweek wordt gevierd van 17.4 april tot en met 23.4.2023 april XNUMX. Als peetouders van de leesweek werden mensen uit Kerava of invloedrijk in Kerava gekozen: dirigent Sasha Mäkilä, componist en schrijver Eero Hämeenniemi en stadsmanager Kirsi Rontu. De peetouders vertellen over hun eigen leesherinneringen en leesgewoonten en delen boekentips over hun favoriete boeken.
Dirigent Sasha Mäkilä
Toen ik klein was, lazen mijn ouders mij veel voor. Ik herinner me vooral de originele vertaling van Tolkiens The Hobbit, Dragon Mountain, met een geweldige illustratie van Tove Jansson, en de kinderboeken van Eduard Uspenski, zoals Gena de Krokodil en Oom Fedja, de Kat en de Hond.
Ik leerde lezen toen ik vijf was, en ik las al vloeiend lang voordat ik naar school ging. In die tijd hield ik vooral van boeken over geschiedenis en wetenschap, gemaakt voor kinderen en jongeren, en van oude mythologie. Mijn grootmoeder raakte zo enthousiast over mijn leeshobby dat ze me stuk voor stuk een hele reeks encyclopedieën gaf als cadeau voor Kerstmis en verjaardagen.
Ervaringen van jongeren lezen
Toen ik jong was, had ik verschillende semesters die gekenmerkt werden door het verslinden van een bepaalde auteur of een bepaald genre. Ik herinner me dat ik aan het begin van een zomervakantie een volle tas met Tarzan-boeken uit de bibliotheek meenam, die ik in chronologische volgorde begon te lezen met een snelheid van een of twee boeken per dag. Als er een boek ontbrak, stopte ik met lezen en wachtte tot ik het ontbrekende boek in de bibliotheek vond en verder las.
Toen ik tien was, las ik Tolkiens The Lord of the Rings, en mijn klasgenoten merkten al snel hoe de randen van mijn schoolschriften zich begonnen te vullen met orks en draken. Als gevolg hiervan grepen velen van hen ook deze klassieker uit de fantasyliteratuur. Ik vond Ursula Le Guin's Tales of the Land Sea ook erg leuk.
Mijn favoriete genre was sciencefiction, en tijdens mijn schooltijd las ik eerlijk alle boeken van dat genre in de bibliotheek van Kerava, inclusief de veeleisende, symbolische boeken van Doris Lessing. Nadat ik ze had gelezen, begon ik de bibliothecarissen om leesaanbevelingen te vragen, en ik werd doorverwezen naar klassieke schrijvers als Hermann Hesse en Michel Tournier. Ik heb ook de stripsectie van de bibliotheek doorgelezen, die een zeer hoogwaardige selectie had. Ik herinner me dat ik genoot van Valerian, de avonturen van inspecteur Ankardo en strips van Didièr Comes en Hugo Pratt.
Vakliteratuur en leesprojecten
Tegenwoordig lees ik vooral vakliteratuur op het gebied van muziek en geschiedenis, en is fictie op de achtergrond komen te staan. Ik heb nog steeds leesprojecten, zoals het lezen van alle werken van August Strindberg. In zijn autobiografische werken schrijft hij op een interessante en ontroerende manier over het leven van een kunstenaar in Zweden aan het einde van de 1800e eeuw. Ook lees ik graag binnenlandse literatuur uit het begin van de 1900e eeuw, zoals L. Onervaa.
Als het om nieuwe boeken gaat, ben ik afhankelijk van de leesaanbevelingen van mijn vrienden - daardoor ontdekte ik bijvoorbeeld de Kvanttivaras-trilogie van Hannu Rajamäki. Ik lees ook fictie in het Engels. Als u taalvaardig bent, moet u boeken altijd ook in de oorspronkelijke taal lezen. Uit sciencefiction wil ik een van mijn favorieten noemen, de korte verhalenbundel A Planet genaamd Shajol van Cordwainer Smith. Het riep destijds veel gedachten op.
Over lezen
Ik denk dat lezen een van de mooiste hobby’s is die je kunt hebben. Met een goed boek kun je je gemakkelijk urenlang onderdompelen in een compleet nieuwe wereld en je fantasie de vrije loop laten. Voor mij is het enige echte boek een traditioneel papieren boek dat je in je hand kunt houden en waar je doorheen kunt bladeren, en waarvan je de pagina's in je eigen tempo kunt lezen en terug kunt gaan als je iets bij de eerste lezing niet begreep. Ik luister heel zelden naar audioboeken, maar ik luister graag naar sterk gedramatiseerde boeken, zoals Maata etsimäsa of Knalli ja saedenvarjo. Aan de andere kant, als iemand ermee instemt mij een boek of bijvoorbeeld gedichten voor te lezen, ben ik volledig verkocht.
Componist en schrijver Eero Hämeenniemi
Eero reageerde op ons interviewverzoek uit Italië.
Leesherinneringen uit de kindertijd
Mijn moeder was altijd aan het lezen. Hij hield ook bij wat hij las, en ik heb berekend dat hij zelfs toen hij in de tachtig was ongeveer honderd boeken per jaar las. Hij las ook ons, zijn kinderen, voor. Vooral Moomin-boeken waren grote favorieten van onze familie. De denker van Huovinen Havukka-aho en veel van de snikverhalen van Anni Swan zijn ook in mijn gedachten blijven hangen.
De hedendaagse leeslijst is uitgebreid en divers
Door mijn eigen schrijven lees ik veel non-fictie, momenteel vooral in het Italiaans, en werken die vertellen over de geschiedenis en het heden van het meest zuidelijke Italië. Ik hou ook erg van fictie, maar ik lees het momenteel vrij zelden. Ik heb ook memoires gelezen, vooral de memoires 'Home in the World' van Amartya Sen en 'Reporter in Kabul' van Maija Liuhto zijn in mijn gedachten blijven hangen.
Boektips
Tiina Raevaara: Ik, de hond en de mensheid. Zoals 2022.
Dit boek is een fascinerende leeservaring, omdat daarin de sterke kennis van de auteur over biologie, zoölogie en heel wat andere zaken naadloos gecombineerd wordt met zijn hartstochtelijke liefde voor honden, dieren en het leven in het algemeen in al zijn aspecten.
formeel. Kennis en emotie ontmoeten elkaar in het boek op een unieke manier.
Antonio Gramsci: Gevangenisboekjes, selectie 1, Volkscultuur 1979, selectie 2, Volkscultuur 1982. (Guaderni del Carcere, it.)
De Italiaanse marxistische filosoof Antonio Gramsci schreef zijn gevangenisnotitieboekje terwijl hij in een kerker hing tijdens het bewind van Mussolini. Daarin ontwikkelde hij zijn oorspronkelijke politieke filosofie, waarvan de invloed niet alleen beperkt blijft tot de linkse politiek, maar zich ook uitstrekt tot de gebieden van culturele studies en postkoloniale studies. Het was Mussolini's bedoeling om "dat brein twintig jaar lang niet meer te laten werken", maar hij faalde in zijn poging. Ik heb die bundels niet in het Fins gelezen, maar de originele teksten vind ik in ieder geval erg indrukwekkend.
Olli Jalonen: Stalker-jaren, Otava 2022.
Ik hou van de boeken van Jalonen. The Stalker Years schetst een fascinerend beeld van de politieke stromingen uit het recente verleden en de strijd tussen democratie en totalitarisme, en van een persoon die ongewild naar de verkeerde kant van de strijd afdrijft. Ten slotte breidt het verhaal zich uit om de implicaties van gegevensverzameling en -mining nu en in de toekomst te overwegen.
Tara Westover: Studeren, januari 2018.
Het boek van Tara Westover vertelt het verhaal van hoe een jonge vrouw stap voor stap uit de extreem reactionaire en gewelddadige omgeving van haar huis kan opstijgen naar een doctoraat aan een Engelse topuniversiteit. Ik raad het boek niet aan aan zeer gevoelige lezers vanwege het geweld dat het bevat.
Stadsmanager Kirsi Rontu van Kerava
Om te ontspannen leest Kirsi lichte detectiveverhalen en herinnert ze zich verhaaltjes voor het slapengaan uit haar kindertijd.
Wanneer en hoe heb je leren lezen?
Op school in de eerste klas. Natuurlijk wist ik daarvoor al hoe ik elkaar moest ontmoeten.
Heb jij als kind bijvoorbeeld sprookjes gelezen?
Ik heb veel verhaaltjes voor het slapengaan gelezen, wat mijn verbeelding verrijkte.
Welke boeken waren jouw favorieten als kind en tiener?
Favorieten waren de Anna-serie, geschreven door Gulla Gulla en de grootmoeder van mijn vriend, en de Lotta-boeken.
Wat voor soort leesgewoonten heb jij tegenwoordig?
Ik lees wanneer ik tijd heb. Lezen is een goede manier om te ontspannen. Mijn man Mika koopt op feestdagen altijd een boek voor mij als cadeau.
Wat voor soort boeken vind je leuk?
Op dit moment hou ik vooral van detectiveverhalen, die licht genoeg zijn om zelfs als ik moe ben te lezen.