Veprat e artit të shkollës Keravanjoki

Aino, 2017, Hideki Iinuma

Në Kalevala, Aino është motra e Joukahainen, një prej heronjve të librit. Megjithatë, Ainoa nuk përmendet në poezitë popullore që ishin baza e Kalevala. Elias Lönnrot, i cili përpiloi Kalevala, e ndërtoi personazhin nga disa fragmente të veçanta poezie dhe doli me një emër të ri femëror finlandez, Aino, që rrjedh nga Ainokai.

Duke i premtuar motrës së tij Väinämöinen si gruaja e tij, Joukahainen, se "djali i dobët nga Lapland", shpëtohet nga këneta. Ai arriti atje pasi humbi një magji me Väinämöinen. Aino tmerrohet kur dëgjon se i është premtuar gruaja e magjistarit të vjetër.

Nëna nuk i kupton ndjenjat e Ainos, por habitet me klithmën e vajzës. Në fund të fundit, një shkencëtar i madh po vjen në familje. Teksa qante në plazh, Aino sheh vajzat e Vellamos duke u larë në ujë dhe vendos t'i bashkohet. Ajo heq rrobat e festës, futet në ujë dhe shndërrohet në një vashë Vellamo, një lloj sirenë.

Väinämöinen vajton humbjen e Ainos dhe, i udhëhequr nga një parandjenjë, niset për të peshkuar nga shpina e saj. Megjithatë, shkencëtari nuk e njeh Ainon që ka kapur si salmon dhe e humb sërish. Këtë herë për mirë.

Unë nuk isha një salmon deti,
ulëse me valë të thella;
Isha një kapo, më mungonte e re,
Motra e Joukahaisen të ri,
Kujt ia kërkove moshën e hënës,
Lëshoni gjunjët dhe u përqafoni.

Në skulpturën e tij, artisti japonez Hideki Iinuma përshkruan momentin e saktë kur Aino ngrihet nga uji, i mbështetur nga një salmon mbret. Dora ngrihet në mënyrë triumfuese. Ai ka veshur një bluzë polo jeshile me një lepur të bardhë në pjesën e përparme. Ariu, ujku dhe dhelpra nga Repo nuk donin t'i dërgonin mesazh zie nënës së Ainos, kështu që detyra i ra lepurit. Pasi dëgjoi lajmin e hidhur, nëna qau me hidhërim dhe i paralajmëroi nënat e tjera që të mos martoheshin me vajzat e tyre kundër dëshirës së tyre. Nuk mund ta detyrosh dashurinë.

Ju jetoni, nëna polo, në atë moshë të dukshme
qetësoni vajzat tuaja, qetësoni fëmijët tuaj
në kundërshtim me mendimin e burrit, ashtu si unë, nënë poloinen,
I përqafova vajzat e mia, i rrita pulat e mia!

Hideki Iinuma (l. 1975) ka lindur në Nagano, ka studiuar skulpturë në vende si Parisi dhe tani jeton në Tokio. Si material për punimet e tij, ai përdor dru të fortë të lyer, në këtë rast lis të sharruar.

Gruaja e Ilmarinen, 2017, Hideki Iinuma

Vajzat e Louhe-s, që jetonin në Pohjola, ishin krijesa të bukura zanash si përralla, të cilat u ulën mbi një ylber duke thurur fijet e tyre prej ari dhe argjendi. Më e madhja prej tyre është më e pavarura nga vajzat Kalevala: ajo vendos vetë me kë do të martohet dhe është partnere e barabartë me Ilmarinen. Ilmarinen është një nga heronjtë e mëdhenj të Kalevala, farkëtari që farkëtoi trupat qiellorë dhe Sammo i mrekullueshëm që bluan kripë, miell dhe pasuri.

Dasma festohet në Pohjolë dhe vajza i thotë lamtumirën prindërve, motrës dhe shtëpisë së fëmijërisë.

Unë lë gjithçka të shëndetshme: tokat dhe pyjet me manaferrat e tyre,
rrugicat me lulet e tyre, kanavacat me shqopat e tyre,
liqene me ishujt e tyre, ngushtica të thella me të vegjlit e tyre,
kodrat e mira me bredhat e tyre, shkabat me thupërt e tyre.

Në skulpturën e tij, artisti japonez Hideki Iinuma përshkruan gruan e Ilmarinen si një vajzë të veshur me një fustan blu. Nën këmbët e tij janë emblemat e ajrit dhe ujit, një shqiponjë dhe një pike e madhe. Ata i referohen sfidës së fundit të Ilmarinen, i cili erdhi për të propozuar. Louhi kërkoi që Ilmarinen të kapte pikun e Tuonelës pa rrjetë, sena apo pajisje të tjera. Vajza e Pohjolës e këshilloi të falsifikonte një shqiponjë të zjarrtë. Me të, farkëtari ia doli në detyrën e tij dhe mori me vete nusen e bukur. Në skulpturën e Iinumës, ai qëndron mbi supet e Kotkës, duke u dukur mjaft i ditur, me krahët e kryqëzuar në gjoks.

Në Kalevala, përshkrimi i vajzës së Pohjes ndryshon kur ajo vendoset në shtëpinë e Ilmarinen. Bukuroshja e urtë bëhet “akka irvihammas e farkëtarit”. Çështja është shpjeguar, për shembull, me faktin se Elias Lönnrot, i cili përpiloi Kalevala, ka kombinuar poezi të ndryshme. Pra, do të ishte një person i rrëmbyer nga një histori tjetër. "Sepän akka" përjeton një fat të vështirë kur gatuan bukën e darkës së Kullervo, një jetim i dërguar për të grumbulluar bagëtinë e gurit. Duke prerë bukën, Kullervo thyen thikën, e cila është kujtimi i vetëm i babait të tij. Është shumë për djalin që ka përjetuar vështirësi dhe ai dërgon bisha të inatosura për të vrarë gruan e Ilmarinen.

Hideki Iinuma (l. 1975) ka lindur në Nagano, ka studiuar skulpturë në vende si Parisi dhe tani jeton në Tokio. Si material për punimet e tij ai përdor drurin e lyer të fortë, në këtë rast selvi.

Motra e Kullervo, 2017, Hideki Iinuma

Në Kalevala, thuhet se motra e Kullervos ka humbur në pyll. Atje ai endej pa strehë dhe pa një qëllim të qartë. Ai u takua nga Kullervo, i cili po tregon pasuritë e tij me shaka dhe përpiqet të godasë një vajzë të bukur. Kullervo mendon se sapo ka pushtuar një grua të bukur, por për tmerrin e të dyve, rezulton se janë të së njëjtës familje, motra. Kjo është arsyeja pse të dy përfundojnë duke u zhytur në vdekje.

Kullervo i thotë nënës së tij:

Ajo tashmë është zhytur në vdekje,
Ai takoi vdekjen e tij
Unë jam gati të flluskoj fort,
Një vorbull po digjet.

Artisti japonez Hideki Iinuma bën skulptura prej druri që përshkruajnë gra, modelet e të cilave zakonisht i gjen në rrugë, në reklama ose në imazhet e mediave sociale. Skulpturat që përshkruajnë gratë e Kalevala u frymëzuan nga seria e ekspozitave të Kalevala të Shoqatës së Artistëve Kalevala. Motra e Kullervo-s përshkruhet si një balerinë me pantallona të kuqe që duket më shumë si një kërcimtare orientale sesa një kokë liri e humbur në pyll. Vajza e gdhendur nga selvi nuk duket sikur është gati të zhytet në pragje. Në dorë ka një thikë ose një thikë, ndoshta të njëjtin thesar familjar që Kullervo kishte marrë nga i ati.

Hideki Iinuma (l. 1975) ka lindur në Nagano, ka studiuar skulpturë në vende si Parisi dhe tani jeton në Tokio.

Kyllikki, 2017, Hideki Iinuma

Kyllikki u quajt lulja e bukur e ishullit. Ajo ishte një vajzë nga një familje e pasur që i pëlqente të kërcente dhe të argëtohej me miqtë e saj. I pashëm Lemminkäinen vendos kokat e vajzave të Saarit në rrota, por Kyllikki nuk kujdeset për këtë hero të varfër të luftës. Lemminkäinen e detyron atë të bashkohet me të dhe mburret se ai do të arrijë pasuri dhe famë me shpatën e tij.

Në fillim, Kyllikki mërzitet kur bëhet gruaja e një burri të parëndësishëm, një talljeje e grave dhe një luftënxitëse. Në fund, megjithatë, ajo pajtohet me propozimin e Lemminkäinen. Ai e vendos si kusht që burri të mos shkojë më në luftë. Kush do të donte që personi që ata duan të ishte në një rrezik të tillë. Ai vetë është gati të heqë dorë nga kërcimi.

Sidoqoftë, Kyllikki lodhet duke pritur të shoqin, i cili qëndron në peshk, dhe e thyen premtimin e saj:

Vetëm disa në ditë, shumë në mbrëmje,
vajza të veshura me leckë të bukur,
Kyllikki i kalon të tjerët, lulja e Saarit është më e famshmja.

Lemminkäinen zemërohet për këtë dhe niset në një udhëtim të rrezikshëm për në Pohjola, për t'i propozuar vajzës Pohja. Louhi i vendos atij tre detyra të tjera kërkuese. Dhe pastaj vjen dita kur Kyllikki vëren se gjaku po pikon nga maneu i Lemminkäinen. Diçka e keqe ka ndodhur. Nëna e Lemminkäinen shkon pas djalit të saj dhe nxjerr copat e tij nga përroi Tuonela. Historia nuk tregon se çfarë ka ndodhur me Kylliki.

Në skulpturën e tij, artisti japonez Hideki IInuma përshkruan Kylliki duke kërcyer në buzë të lumit Tuonela. Në anën tjetër mund të shihni mjellmën Tuonela. Për të marrë vajzën e Pohjolës, Lemminkäinen duhet ta kishte vrarë. Zogu është i pastër, i bardhë, simpatik dhe i pafajshëm, ashtu si një grua e re që kërcen me një kostum baleti. Në anën tjetër janë një hark, një shanterelle dhe moa e Hiide e prerë nga Lemminkäinen. Një "vesikyy" gjarpëron sipër. Ai bari i Märkähattu e qëlloi Lemminkäinen në gjoks para se të kapte mjellmën.

Hideki Iinuma (l. 1975) ka lindur në Nagano, ka studiuar skulpturë në vende si Parisi dhe tani jeton në Tokio. Si material për punimet e tij ai përdor drurin e lyer të fortë, në këtë rast selvi.

Vajza e Pohjolës, 2016, Hideki Iinuma

Në Kalevala, përshkruhen udhëtime të shumta miqësie. Väinämöinen dhe Ilmarinen secili duhet të kryejnë bëma të ndryshme me radhë ndërsa debatojnë me vajzat e Pohjolës. Megjithatë, suksesi i tyre nuk garanton domosdoshmërisht se miqësia do të jetë e suksesshme.

Louhi, zonja e Pohjolës, doli me detyra veçanërisht të vështira për t'i bërë burrat. Ai kishte dy vajza që shquheshin për zgjuarsinë dhe bukurinë e tyre. Ata ulen "në një dredhi pa ajër", duke thurur fije ari dhe argjendi. Pa ajër, mashtrimi është menduar të jetë, për shembull, një ylber.

Harku është i bukur në qiell,
Zonja me zambak hark,
Endje pëlhure prej ari,
Shkëlqen me argjend

Edhe vajzat kishin vullnetin e tyre. Kështu që njëri prej tyre i jep Ilmarinen një këshillë se si të mbijetojë duke lëruar fushën, duke zbutur ariun e Tuones, duke kapur ujqit e Manalës dhe duke kapur pikun e Tuones. Ai do ta donte Ilmarinen për gruan e tij, sepse ishte një kovaç i ndershëm, i denjë dhe punëtor. Njëra nga motrat qëndron në ylber për të thurur fijet e arta të dijes dhe jetës.

Skulptori japonez Hideki Iinuma e portretizon vajzën e Pohjolës si të qëndrueshme dhe dinjitoze, por shprehja e saj është e thjeshtë ose pak e zymtë. Materiali i përdorur është bli i lehtë, i butë dhe pa çarje, sipërfaqja e lehtë e së cilës është lënë pothuajse e patrajtuar. A mund ta kuptoni se me cilat gjëra në Kalevala lidhen gjërat në prehrin e vajzës?

Hideki Iinuma (l. 1975) ka lindur në Nagano, ka studiuar skulpturë në vende si Parisi dhe tani jeton në Tokio. Si material për punimet e tij ai përdor drurin e lyer të fortë, në këtë rast blirin.

Aino, 2017, Hideki Iinuma

I Kalevala është motra e Ainos me Joukahainen, i cili është heroi i librit. Aino nämns dock inte i de folkliga origjinale dikterna som ligger deri në Grund për Kalevala. Elias Lönnrot som har sammanställä Kalevala krijoi gestalten nga disa pjesë të ndryshme të dikterna dhe erdhi për të krijuar një emër të ri femëror finlandez, Aino som är lett från Ainokainen.

Genom att Lova sin syster till Hustru Väinämöinen, shpëton Joukahainen, den "magra Lappländska pojken", från kärret. Han har hamnat där efter att ha perlorat en tävling i trolleri med Väinämöinen. Aino blir förskräkt när hon hör, att hon har blitt bortlovad till den Gamla siarens fru.

Skötter moderne sig inte på Ainos köyor, utan förundras nga flickans grätande. Det ska ju presje en stor siare i släkten. När Aino gräter på beachen så ser hon Vellamos jungfrur som Badar i vattten och venden sig för att connecte sig deri në dem. Hon tar av sina festkläder, vadar ut i vattten och sädsä til en Vellamos jungfru, en slags sjöjungfru.

Väinämöinen sörjer tåwsten av Aino och styrd av ett förebud i en dröm far han för att fiska upp henne. Siaren knehter, megjithatë, inte igen Aino som han har fiskat upp då hon nu tagit skepnaden av en lax och perlorar Henne på nytt. Kjo herë është e vlefshme.

Någon havslax var jag inte,
Ingen abborre ur djupet;
Unë isha grua, isha e virgjër,
Motra unga e Joukahainen,
Som du hade utsett åt dig,
Qëllimi është për një kohë të gjatë.

Artisti japonez Hideki Iinuma skildrar i sin skulptur precis den stunden, då Aino stiger upp ur vattten upplyft av en kungslax med sin hand segervisst uppräckt. Ai ka një bluzë polo jeshile me një lepur të bardhë në pjesën e përparme. Björnen, vargen och räven som var en skojare ville inte foorta sorgemendealdet deri në Ainos mor, në misionin föll på haren. Efter att ha hört sorgebudskapet grät moderne bittert och varnade andra mödrar för att gifta bort sina dötrar mot deras vilja. Nuk dua të të detyroj.

Akta er, ni arma mödrar,
lura inte era flickor, locka aldrig era döttrar
kurrë në botë deri në att giftas mot sin grain, som jag gørd arma kvinna,
när jag fostrade min dotter, födde upp min lilla tätting!

Hideki Iinuma (f. 1975) ka lindur në Nagano, ka studiuar skulpturë në Paris dhe tani jeton në Tokio. Som material deri sina verk përdor han målat massivt trä, i detta fall sågtandad ek.

Ilmarinens fru, 2017, Hideki Iinuma

Louhis dötrar som var bosatta i Norden var sagolikt vukra varelser, älvor, som satt på regnbågen och vavde sina guld- och silvertrådar. Më i vjetri prej tyre është më i pavaruri nga Kalevalas jungfrur: ai vendos vetë se me kë do të martohet dhe është një partner jämställd me Ilmarinen. Ilmarinen är en av Kalevalas stora hjältar, en smed, som smmidde himlakropparna samt den förunderliga Sampo som mal kripë, mjöl och rikedomar.

Bröllopet Firas i Norden och dottern tar farväl av sina fälder, sina sistrar och sitt barndomshem.

Jag tar avsked av er alla: Skog och mark där Bären rritet,
Stigarna med blomsterkanter, hedarna där ljungen frodas,
Sjöarna med hundra holmar, sina sund där Siken simmar,
Vackra granskogsklädda backar, dälderna med Vita björkar.

Artisti japonez Hideki Iinuma pikturoi skulpturën e tij Ilmarinens fru som en jungfru kladd i en blå dräkt. Nën Hennes föeters finns kännetecknen för luft och vatten, en örn och en stor gädda. De syftar på sfidën e fundit të Ilmarinen på sin friarresa. Louhi kërkon që Ilmarinen të kapë Tuonelas Gädda utan nät, jo eller annan fälla. Nordens dotter gav honom råd om att smida en örn av eld. Med hälv av den arriti të smeden i sitt kaveg och fick den vikra bruden med sig. I Iinumans skulptur qëndron han på örnens axlar och verkar überst kunnig, med armarna i Kors över brestkorgen.

I Kalevala ndryshon përshkrimin e Nordens jungfru, kur ajo vendoset në Ilmarinens hus. Den kloka können blir "smedens kärring med sneda tänder". Për shembull, më është shpjeguar se Elias Lönnrot, i cili përpiloi Kalevala dhe Kombinerat, ishin diktues me njëri-tjetrin. Med andra ord skulle det vara fåga om en person som har plockats från en antan histori. "Smedens kärring" upplever ett hårt öde, när hon Bakar në en sten i brödet avsett som färdkost till den färäldralösa Kullervo som har sänts iväg för att valla boskap. När Kullervo pret bukën, har han sönder morakniven, som är det enda minnet av Hans fader. Është shumë për djalin që ka pasur telashe dhe ka dërguar rovdjurin e Argës për të vrarë gruan e Ilmarinen.

Hideki Iinuma (f. 1975) ka lindur në Nagano, ka studiuar skulpturë në Paris dhe tani jeton në Tokio. Som material deri sina verk përdor han målat massivt trä, dhe detta bien selvi.

Motra Kullervos, 2017, Hideki Iinuma

Unë Kalevala i thashë se motra Kullervos ishte egër në pyll. Där gick hon utan skydt eller ermant mål. Då träffar hon på Kullervo som skrytsamt visar sina rikedomar, och përpiqet të takojë një vajzë të bukur. Kullervo tror sig bara att ha erövrat en vacker kvinna, burrat till botadas Skräck står det klart, att de attauður samma släkt, och är siskon. Prandaj störtar twoa till zuskë në i döden.

Kullervo tregon për mëkatin mor:

Ut i forsens Vilda virvlar,
I det fruktansvärda svallet.
Där fann hon sin död, den unga,
Där förrade hon livet.

Artisti japonez Hideki Iinuma gör träskulturer som föreställer kvinnor, vars modeller han zakonisht hittar på gator, i reklam eller bilder inom media sociale. Skulpturer som föreställer Kalevalas kvinnor uppstod av inspiration från Kalevalasällskapets Kalevala e artistëve (Konstnärernas Kalevala) – serie av utställningen. Motra Kullervos skildras som en balerina i röda byxor, som påminner mera om en Orientalisk dansös än en lintott, som har gät vilse i skogen. Jungfrun som är tälljd av selvi ser inte ut som hon strax skall slukas av forsens svall. I sin hand bär hon en morakniv, ndoshta samma släktklenod, som Kullervo hade fätt av sin fader.

Hideki Iinuma (f. 1975) ka lindur në Nagano, ka studiuar skulpturë në Paris dhe tani jeton në Tokio.

Kyllikki, 2027, Hideki Iinuma

Kyllikki kallades për Saaris vikra blomma. Hon var dotter i en förmögen familj, som binke om att Dansa och ha roligt med sina vänner. Den stilige Lemminkäinen gör Saaris vajzat till sig av förtjusning, burrat Kyllikki bryr sig inte om den fattige krigshjälten. Lemminkäinen e detyron atë të ndjekë med honom och skryter med att skaffa rikedomar och ära med hälv av sitt svärd.

Kyllikki är Harmsen till en krån för att hon must bli hustru till en obetydlig man, en kvinnotjusare och krigare. Deri zuskë går hon indø med på Lemminkäinens frieri. Hon stellt som villor, att mannen inte langger skall fara iväg och kriga. Vem i gjithë sin dag skulle žinska att en människa man älskar skulle Hamna i en askal fara. Själv är hon beredd att avstå från allt dansande.

Kyllikki është ende i lodhur duke pritur për atë njeri që nxjerr peshkun nga uji dhe ai përpëlitet me premtimin e tij:

En dag hade sokke ofta, fikolkorna om evening kommit,
för att leka och ha roligt, med den vackre mon som vätter,
Kyllikki var Stjärnan bland dem, hon den vittberömda rosen.

Lemminkäinen blir rasande på Grund av det och ger sig av på en rrezikshëm resa deri në Pohjola, för att fria till Pohjas fru. Lohi ger honom tre tägsät, den ena blir mera krakmande än den andra. Och sedan kommer den dagen, då Kyllikki zbulues, att det blöder från Lemminkäinens man. Nångting fasansfullt har hänt. Lemminkäinens mor reser i sin sons fotspår och finkammar Tuonela å efter vad som fins kvar av honom. Hur gick det për Kyllikki förtäljer inte berättelsen.

Artisti japonez Hideki Iinuma skildrar i sin skulptur Kyllikki dansande vid Tuonela ån. På den andra sidan syns Tuonelas svan. Për shkak të vajzës së Pohjolas, Lemminkäinen duhej ta vriste atë. Fågeln är ren, vit, förtjusande och oskyldig like den unga kvinnan som dansar i ballettträkten. På andra sidan finns en båge, en cittra och Hiisis älg som Lemminkäinen har ra. Där slingrar gjithashtu en "vattenhuggorm". Herden Märkähattu sköt den i Lemminkäinens börst innan denne hann röra svanen.

Hideki Iinuma (f. 1975) ka lindur në Nagano, ka studiuar skulpturë në Paris dhe tani jeton në Tokio. Som material deri sina verk përdor han målat massivt trä, dhe detta bien selvi.

Pohjolas dotter, 2016, Hideki Iinuma

I Kalevala skildras ett muljat misslyckade friarresor. Väinämöinen dhe Ilmarinen duhet të dy i sin tur implementojnë olika hjältedåd när de uppvaktar Pohjolas dötrar. Att de lyckas med dem garantierar dock inte neutsundvis att frierierna lyckas. Louhi, Pohjolas husfru kom på sidomos krångliga tägvenske för att ställa till det för männen. Ai kishte dy vajza të cilat njiheshin gjerësisht për inteligjencën dhe bukurinë e tyre. Luftens apparat kan man tänka sig vara till exempel en regnbåge.

Vacker var hon Pohjas jungfru.
Aty u ul në qiell,
Där hon satt och vavde guldtyg
Tyg av guld med silverfransar.

Döttrarna hade edhe sin ege grurë. Så ger en av dem en ledtråd till Ilmarinen om, hur han ska Klara av att plöja en åker full av huggormar, Lugna Tuones björn, fängsla Manalas vargar och fänga Tuones gädda. Hon skulle vilja bli Ilmarinens fru, zaundo han var en uppriktig, orgetning och flitig smed. Ett av Syskonen stannar kvar på regnbågen för att väva Gyllene kunskapstrådar och livstrådar.

Skulptori japonez Hideki Iinuma portretizon Pohjolas dotter som stabil och valuten, men Hennes min är sorsen eller lite sur. Som material har përdorur Lind som är lätt, mükt och inte spricker, vars yta har har la pothuajse pa u përdorur. Kommer du på, vilka saker i jungfruns famn som har kappling till Kalevala?

Hideki Iinuma (f. 1975) ka lindur në Nagano, ka studiuar skulpturë në Paris dhe tani jeton në Tokio. Som material deri sina verk përdor han målat massivt trä, i detta bien lind.

Aino, 2017, Hideki Iinuma

Në Kalevala, Aino është motra e Joukahainen, një nga Heronjtë e eposit. Megjithatë, Aino nuk përmendet në poezinë popullore ku u bazua Kalevala. Elias Lönnrot, i cili përpiloi Kalevala, krijoi personazhin nga shumë fragmente të veçanta poezish, dhe gjithashtu krijoi një emër të ri femëror për finlandishten, duke nxjerrë Aino nga Ainokainen.

Joukahainen, "djali i dobët i Laponisë", mposhtet nga Väinämöinen në një konkurs të këngës Magjike dhe e gjen veten duke u fundosur në një baltë. Joukahainen shpëton veten duke i premtuar dorën për martesë të motrës me Väinämöinen. Aino tmerrohet kur mëson se është tradhtuar nga i urti i vjetër.

Nëna e saj nuk i kupton ndjenjat e Ainos dhe vetëm pyet veten pse vajza po qan. Në fund të fundit, ata së shpejti do të kenë një urtë të madhe në familje. Ndërsa qante në breg, Aino sheh shërbëtoret e Vellamos duke u larë në liqen dhe vendos të bashkohet me ta. Ajo lë pas fustanin e saj të plotë, hidhet në ujë dhe gjithashtu kthehet në një shërbëtore të Vellamos, një lloj sirenë.

Väinämöinen Dhimbon humbjen e Aino. I udhëhequr nga një ëndërr profetike, ai niset të peshkojë Ainon nga ujërat. I urti peshkon një salmon, por nuk e njeh atë si Aino dhe e humbet edhe një herë. Për herë të dytë dhe të fundit.

Unë nuk jam një salmon me ujë,
As një purtekë nga uji më i thellë,
Por një vend i ri dhe i bukur,
Motra rinore e Joukahainen,
Të cilin e ke dëshiruar gjithë jetën,
Të cilin e ke dëshiruar prej kohësh.

Artisti japonez Hideki Iinuma ka përshkruar pikërisht momentin kur Aino ngrihet nga ujërat, i mbajtur nga një salmon mbret. Dora e saj është ngritur në triumf. Ajo ka veshur një bluzë polo jeshile me një lepur të bardhë në pjesën e përparme. As ariu, as ujku, as dhelpra nuk do t'ia çonin Lajmin e vajtueshëm nënës së Ainos, ndaj i ra lepurit të jepte lajmin. Pasi mori vesh për fatin e Ainos, nëna e saj qau me lot të hidhur dhe i paralajmëroi nënat e tjera që të mos i tradhtonin vajzat e tyre kundër dëshirës së tyre. Për çështjet e dashurisë nuk mund të detyrohen.

Kurrë, o nëna të palumtura, kurrë derisa jeta juaj të zgjasë,
Asnjëherë mos i nxitni vajzat tuaja, ose nuk mund të përpiqeni t'i detyroni fëmijët tuaj,
Për një martesë që i zmbraps ata, si unë, o nënë e mjerë,
Duke nxitur kot kështu vajzën time, kështu e kam rritur pëllumbin tim të vogël.

Hideki Iinuma (lindur në vitin 1975) ka lindur në Nagano, ndër të tjera ka studiuar Skulpturë në Paris dhe tani jeton në Tokio. Skulpturat e tij janë prej druri të ngurtë të pikturuar, në këtë rast lisi me dhëmbë sharrë.

Gruaja e Ilmarinen, 2017, Hideki Iinuma

Vajzat e Louhit që jetonin në Pohjola ishin haltija të bukura fantastike, roje që rrinin në majë të ylberit, që endnin fije ari dhe argjendi. Më e madhja nga vajzat është më e pavarura: ajo vendos vetë me kë dëshiron të martohet dhe është partnere e barabartë me Ilmarinen. Ilmarinen është një nga Heronjtë e mëdhenj të Kalevala, një kovaç që falsifikoi trupat qiellorë, si dhe Sampo, një burim i mrekullueshëm i kripës, miellit dhe pasurive të pafundme.

Ata kanë dasmën në Pohjolë dhe vajza u jep lamtumirën prindërve, motrave dhe shtëpisë së fëmijërisë.

Tani lamtumirë gjithçka që më rrethon, fusha me manaferra dhe pyje,
Dhe anëve të rrugëve me lule, dhe shqopave të mbushura me shqopë,
Dhe liqenet me njëqind ishuj dhe thellësitë ku notojnë powans,
Dhe kodrat e bukura me bredha dhe toka moçalore me thupër.

Artisti japonez Hideki Iinuma përshkruan gruan e Ilmarinen si një vajzë të re të veshur me një fustan blu. Nën këmbët e saj janë simbolet e ajrit dhe ujit, një shqiponjë dhe një pike e madhe. Ata i referohen detyrës përfundimtare të Ilmarinen, e cila ka ardhur për të kërkuar dorën e vajzës. Louhi kërkoi që Ilmarinen të kapte pikun e Tuonelës pa një kurth, rrjetë zvarritëse apo goditje. E bija e Pohjolës e këshilloi të farkëtonte një shqiponjë të zjarrtë. Me të, kovaçi ia doli në detyrën e tij dhe iu dha dora e vajzës së bukur për martesë. Në skulpturën e Iinumës, ajo qëndron në majë të një shqiponje me një shprehje të ditur, me krahë të kryqëzuar para saj.

Në Kalevala, përshkrimi i vajzës ndryshon kur ajo vendoset në shtëpinë e Ilmarinen. Vajza e urtë dhe e bukur bëhet "gruaja e kovaçit, plakë dhe tallëse". Një nga shpjegimet për këtë ka qenë se Elias Lönnrot, i cili mblodhi Poemat për Kalevala, e përpiloi eposin duke kombinuar poema të ndryshme. Si i tillë, përshkrimi mund të jetë për një personazh të marrë nga një histori tjetër. “Gruaja e vjetër e kovaçit” pëson një fat të tmerrshëm pasi i pjekën një gur në bukën e Kullervos, të cilin e kanë dërguar të kullosë bagëtitë. Kur pret bukën, Kullervo thyen thikën që është kujtesa e tij e vetme nga babai i tij. Kjo është shumë për rininë e vuajtur dhe ai i dërgon një tufë kafshësh të zemëruara gruas së Slay Ilmarinen.

Hideki Iinuma (lindur në vitin 1975) ka lindur në Nagano, ndër të tjera ka studiuar Skulpturë në Paris dhe tani jeton në Tokio. Skulpturat e tij janë prej druri të ngurtë të pikturuar, në këtë rast selvi.

Motra e Kullervo, 2017, Hideki Iinuma

Në Kalevala, motra e Kullervos humbet në pyll. Atje, ajo endet pa qëllim pa strehë apo drejtim. Në pyll, ajo takohet me Kullervo, i cili mburret me rëndësi për pasuritë e tij dhe përpiqet të joshë vajzën e bukur. Kullervo beson se i ka fituar vetes një nuse të bukur, por për tmerrin e të dy të rinjve, ata janë vëllezër e motra dhe kanë lidhje gjaku. Kjo përfundimisht i shtyn që të dy t'i japin fund jetës së tyre.

Kullervo i thotë nënës së tij:

Më pas ajo e hodhi për vdekje,
U zhyt në shkatërrim,
Në kataraktin e furishëm të shkumës,
Dhe mes vorbullës së tërbuar.

Artisti japonez Hideki Iinuma bën skulptura që përshkruajnë gra, modelet e të cilave zakonisht i gjen në rrugë, në reklama ose në foto në mediat sociale. Skulpturat që përshkruajnë gratë në Kalevala u frymëzuan nga seria e ekspozitave Kalevala e Artistëve të Shoqatës Kalevala. Motra e Kullervo-s përshkruhet këtu si një balerinë e veshur me pantallona të kuqe, që i ngjan më shumë një balerine nga vendet lindore se sa një rinie me flokë të hapur e humbur në pyll. Vajza e skalitur nga selvi nuk duket sikur do të zhytet në pragjet e tërbuara. Në dorën e saj ka një thikë ose kamë, ndoshta e njëjta trashëgimi familjare që Kullervo kishte marrë nga babai i tij.

Hideki Iinuma (lindur në vitin 1975) ka lindur në Nagano, ndër të tjera ka studiuar Skulpturë në Paris dhe tani jeton në Tokio.

Kyllikki, 2017, Hideki Iinuma

Kyllikki njihej si lulja e bukur e Saarit. Ajo ishte vajza e një familjeje të pasur që i pëlqente të kërcente dhe të argëtohej me miqtë e saj. Lemminkäinen i pashëm është menjëherë i popullarizuar në mesin e vajzave Saari, por Kyllikki nuk kujdeset për heroin e varfër të luftës. Lemminkäinen e detyron atë të vijë me të dhe mburret se do të arrijë pasuri dhe famë të madhe me shpatën e tij.

Në fillim, Kyllikki është i mërzitur që duhet të lidhet me një burrë kaq të parëndësishëm, i njohur si një grua dhe luftëtare. Në fund, megjithatë, ajo pranon propozimin e Lemminkäinen, por vetëm me kushtin që ai të mos shkojë më në luftë. Në fund të fundit, kush do t'i dëshironte një rrezik të tillë atij që do? Nga ana e saj, ajo është gati të heqë dorë nga vallet e fshatit.

Por pa kaluar shumë kohë, Kyllikki lodhet duke pritur për burrin e saj i cili është jashtë për peshkim dhe e thyen premtimin e saj:

Në një ditë të caktuar ndodhi, si zakonisht në mbrëmje,
Të gjitha vajzat ishin takuar për qejf, në një hapësirë ​​të bukur të malit,
Kyllikki ishte i pari mes tyre, ajo Lulja e famshme e Saarit.

Kjo e zemëron Lemminkäinen dhe ai niset në një udhëtim të rrezikshëm për në Pohjola, për t'i propozuar shërbëtores së Pohjas. Atje, Louhi i jep tre detyra, secila më e vështirë se e fundit. Dhe më në fund vjen dita kur Kyllikki vëren se gjaku po pikon nga krehja e Lemminkäinen. Diçka e tmerrshme ka ndodhur. Nëna e Lemminkäinen largohet për të ndjekur djalin e saj dhe pastron copat e djalit të saj nga lumi i Tuonela. Historia nuk thotë se çfarë ndodh me Kyllikki.

Skulptura e artistit japonez Hideki Iinuma përshkruan Kyllikki duke kërcyer në bregun e lumit Tuonela. Mjellma e Tuonelës mund të shihet në anën e largët të lumit. Vrasja e mjellmës ishte një nga detyrat e Lemminkäinen për vajzën e Pohjola. Zogu është i pastër, i bardhë, i këndshëm dhe i pafajshëm, njësoj si gruaja e re, e përshkruar duke kërcyer dhe veshur me një tutu. Në anën tjetër janë një hark, kantele dhe dre i Hiisi-t i vrarë nga Lemminkäinen. Një "gjarpër i ujit" shihet duke rrëshqitur sipër. Cowherd Märkäpaimen e qëlloi atë në gjoksin e Lemminkäinen para se ai të mund të kapte mjellmën.

Hideki Iinuma (lindur në vitin 1975) ka lindur në Nagano, ndër të tjera ka studiuar Skulpturë në Paris dhe tani jeton në Tokio. Skulpturat e tij janë prej druri të ngurtë të pikturuar, në këtë rast selvi.

Vajza e Pohjolës, 2016, Hideki Iinuma

Kalevala përshkruan udhëtime të shumta të dështuara për miqësi. Väinämöinen dhe Ilmarinen të dy përpiqen të kryejnë vepra të ndryshme heroike kur bëjnë ballafaqim me vajzat e Pohjolës. Por suksesi në ato Vepra nuk garanton se udhëtimi i tyre do të ishte i suksesshëm. Louhi, zonja e Pohjolës, doli me detyra tmerrësisht të vështira për të hequr qafe burrat. Ajo kishte dy vajza që ishin të famshme për inteligjencën dhe bukurinë e tyre në të gjithë mbretërinë. Ata e kalojnë kohën e tyre të ulur në një "hark ajri", duke endur fije ari dhe argjendi. Harku është menduar të përshkruajë një ylber, ndër të tjera.

Dhe pa një ylber të lavdishëm;
Në hark u ul një vajzë
Ndërsa ajo thurte një pëlhurë të artë.
Ndërsa krehja e argjendtë rezononte.

Edhe vajzat kishin një vullnet të tyren. Pra, njëri prej tyre i jep Ilmarinen këshilla se si të mbijetosh nga veprat e lërimit të një fushe nepërkash, gjuetisë së ariut të Tuonelës, kapjes së Ujqërve të Manalës dhe kapjes së pikut të Tuonit. Ajo donte të ishte gruaja e Ilmarinenit, pasi e gjeti atë si të ndershëm, të respektueshëm dhe një kovaç të zellshëm. Motra tjetër qëndron në ylberin e saj, Duke Thur fillet e arta të dijes dhe jetës.

Skulptori japonez Hideki Iinuma e përshkruan vajzën e Pohjolës si të palëkundur dhe dinjitoze, por shprehja e saj është melankolike ose pak e vrenjtur. Skulptura është bërë nga bli, e cila është e lehtë, e butë dhe nuk ka tendencë të krijojë çarje. Sipërfaqja e drurit ka një ngjyrë të çelur, dhe këtu është pothuajse tërësisht e papërpunuar. Vajza ka disa objekte në prehrin e saj. A mund të thoni se për cilat pjesë të Kalevalës i referohen?

Hideki Iinuma (lindur në vitin 1975) ka lindur në Nagano, ndër të tjera ka studiuar Skulpturë në Paris dhe tani jeton në Tokio. Skulpturat e tij janë prej druri të ngurtë të pikturuar, në këtë rast bli.

Aino, 2017, Hideki Iinuma

Aino është motra e Joukahaise, një prej sagaritëve epikë "Kalevala". Mirëpo, Ainot, kënga popullore mbi të cilën është bazuar “Kalevala”, nuk përmendet. Elias Lönnrot, i cili kompozoi "Kalevala", ndërtoi personazhin Aino nga disa fjali të veçanta dhe të shkëputura dhe krijoi një emër të ri femëror finlandez, Aino, që rrjedh nga Ainokainen.

Joukahainen, ajo "dhurata e një lapalani" lubab motrën e tij Väinämöisele për gruan, nuk mund të dalësh nga fundosja e Sohut, ku ai u bllokua, sepse humbi këngën e fitores së Väinämöisele. Epoka Aino ehmatab kur dëgjohet se ajo lejohet të betohet se është një grua e zgjuar.
Ema nuk e kupton Aino tundeid, vaid imestab tütre nutu üle. Në Suguvõ, Suur tark po vjen. Në plazh, Aino sheh vajzat Vellamo duke notuar në ujë dhe vendos të bashkohet me to. Ajo heq peoriidin e saj, zhytet në ujë dhe shndërrohet në një vajzë Vellamo, një lloj sirenë.

Väinämöinen lë pas Ainot dhe, i udhëhequr nga ëndrra e tij e mëparshme, shkon për ta kapur atë nga deti. Megjithatë, Tark nuk e kupton që fytyra e salmonit të kapur është Aino dhe e humb përsëri, këtë herë përgjithmonë.

Nuk ishte salmoni i detit,
Laine Laia avnaida:
Unë isha e virgjër, një vajzë e re,
motra e re Joukahaise,
kush kapi shumë hëna,
igatsesid ea põlise.

Skulptura e artistit japonez Hideki Iinuma përshkruan momentin e saktë kur Aino ngrihet nga uji me pishinën e mbretit. Ajo dorë është ngritur me fitore. Ai ka një këmishë të fortë polo jeshile me një lepur të bardhë në gjoks. Karu, gjueti dhe dhelpra reinuvader nuk mundi Aino emale kurba uusit vii, kështu që u bë një lepur. Pas varrimit, nëna qau me hidhërim dhe i paralajmëroi nënat e tjera që të mos vinin vajzat e tyre në krye të burrit. Dashuria nuk mund të detyrohet.

Po ti, Emad sõgedad,
mos u mërzit
Mos hiqni dorë nga vajzat pa dëshirë,
fëmijën e vet pavarësisht
ndaj një njeriu ngurrues
si ma, ema sõgeda,
dhe unë kam një vajzë,
Unë rrita Kanadanë time!

Hideki Iinuma (l. 1975) lindi në Nagano, studioi artin e bastisjes në Paris dhe tani punon në Tokio. Materiali i përdorur në punën time është druri i ngjyrosur, i dhënë në drurin tonë teraveral.

Gruaja Ilmaise, 2017, Hideki Iinuma

Põhjalas elahat Louhi tütred Olid përrallë zanash të bukura, kes satusid kuld- dhe hõbelõngu kududes vikerkaarel. Më e vjetra prej tyre është më e pavarura nga vajzat "Kalevala": tema juzib ise, me të cilën është martuar, Ning është i barabartë me Ilmarisega. Ilmarinen është një nga heronjtë e mëdhenj të "Kalevala", një farkëtar, një mulli thithës i bluarjes së Jahut dhe rikkusit, Sampo në mes të rrugës.
Pulmad mbahet në Põhjalas Ning ður po u thotë lamtumirë prindërve të saj, õe dhe shtëpisë së fëmijërisë.

Qëndroni të sigurt të gjithë:
tokat dhe pyjet marjadega,
rrugicat me ar,
nõmmed käis kanarbikuga,
järvéd saartega sadade,
süvad salmed siigadega,
kodra me bredha të bukura,
körvekäruut kaskedega!

Skulptura e artistit japonez Hideki Iinuma, Ilmaise, një grua me një fustan blu, e veshur si një vajzë. Tema jalge all është simboli i ajrit dhe ujit, shqiponja dhe piku i madh. Ata i referohen sfidës së fundit të Ilmaise. Louhi kërkoi që Ilmarinen të mos përpiqej të kapte pikun Toonela me rrjetë, sene apo kurth tjetër. Vajza Põhjala i kërkoi atij të shënonte shqiponjën e zjarrtë. Selle abil sämädis sepal detyrë për të kryer Ning ta sai ndelle një nuse të bukur. Iinuma sculpturis seisab mõrsja perıs kindla olekuga kotka õlgadel, kääts rinnul kristi.

Përshkrimi i Põhja nieu ndryshon në "Kalevalas" kështu që kur ajo jeton në Ilmaise kodus. Targast kaunitarist quhet "sepa eite irvihammas". Kjo justifikohet, për shembull, me faktin se Elias Lönnrot, i cili kompozoi "Kalevala", ka bashkuar poezi të ndryshme. Prandaj, akti mund të jetë një personazh i rrëmbyer nga një tjetër Loo. "Sepa eite" përballet me një fat të ashpër pasi Kullervo, një jetim i dërguar për të ruajtur bagëtinë, pjek një bukë në gur. Leiba lõigates murrab Kullervo vet noa, e cila është kujtimi i vetëm i babait. Është shumë për të hequr qafe të kaluarën e keqe dhe është shumë keq të vrasësh gra fatkeqe.

Hideki Iinuma (l. 1975) lindi në Nagano, studioi artin e bastisjes në Paris dhe tani punon në Tokio. Materiali i përdorur në punën time është druri i shtrembëruar me ngjyrë, në rastin e selvisë.

Kullervo õde, 2017, Hideki Iinuma

"Kalevalas" thuhet se Kullervo õde kishte humbur rrugën për në pyll. Ai eci atje me kujdes dhe në heshtje. Përgjegjës ishte Kullervo, i cili me krenari paraqiti karin e tij dhe u përpoq të godiste vajzën e bukur. Kullervo arvab, et ta është thjesht një grua e bukur søde vallutanud, kuid õuduses selgub për të dyja, et nad është sugalased, õde dhe vend. Kjo është arsyeja pse ata të dy marrin endalt laim elu.

Kullervo i thotë Emës:

Këtu i erdhi vdekja,
po afrohej ora e shkollës
Në puthjen tënde të zhurmshme,
në vorbullën e djegur.

Artisti japonez Hideki Iinuma krijon skulptura prej druri që përshkruajnë gra, për të cilat zakonisht gjen modele në rrugë, në reklama ose në imazhet e mediave sociale. Skulpturat e prezantuara nga gratë "Kalevala" u frymëzuan nga seria e ekspozitave Kalevala Seltsi Kunstnike Kalevala. Kullervo õde paraqitet si një balerinë me pantallona të kuqe, që të kujton më shumë balerinët orientalë sesa pallton prej liri të humbur Metsa. Vajza qipresiste e turpshme nuk duket se do të hidhet së shpejti në pishinën e zhurmshme. Vajza mban një thikë ose një çantë, ndoshta të njëjtat thesare familjare që Kullervo kishte marrë nga babai i tij.

Hideki Iinuma (l. 1975) lindi në Nagano, studioi artin e bastisjes në Paris dhe tani punon në Tokio.

Kyllikki, 2017, Hideki Iinuma

Saare e quajti Kylliki një lule e bukur. Ajo ishte një vajzë familjare që i pëlqente të kërcente dhe të argëtohej me miqtë. Beautiful Lemminkäinen ajab Saare tärkükite pead segamini, kuid Kyllikit shih vaene säjasangar nuk është i kënaqur. Lemminkäinen e bind atë të shkojë me të dhe i premton se falë shpatës së tij ai do të marrë pasurinë dhe famën e tij.
Fillimisht, Kyllikki është i mërzitur që Temas duhet të jetë një burrë me një avantazh të rëndësishëm, një grua që i bën gratë të qeshin dhe një grua që është një burrë i mirë. Në fund, megjithatë, jam dakord me padinë e Lemminkäise. Është kusht që burri të mos luftojë më, sepse askush nuk do që një i dashur të lëndohet. Vetë Kyllikki është gati të heqë dorë nga kostumet e kërcimit.

Megjithatë, Kyllikkil mërzitet duke pritur për burrat në peshk dhe thyen premtimin e tij:

Juba në një ditë,
në mbrëmje para kohe,
piigad pilgarit pidasid,
cargelesid me flokë kaçurrelë
salu serval, Saare rannal,
me te bukurat,
Mjaft nga të gjitha,
Ishulli do të ishte më luksi.

Shih ajab Lemminkäise marru dhe ta goitti Põhjalasse perorhitule retkele Põhja neidu kosima. Louhi i jep atij tre detyra gjithnjë e më të vështira. Ning soi saabub päv, mil Kyllikki märkäb et Lemminkäise harjast tilgub verd. Diçka e keqe ka ndodhur. Nëna e përkëdhelur shkon pas djalit të saj dhe heq rrobat. Ajo që ndodh në Kyllikkis, nuk është ajo që thotë historia.

Artisti japonez Hideki Iinuma skulptuur juaciab Kyllikkit tantsimas Toonela Jõe kaldal. Teisel pool jõge paistab Toonela luik. Për të marrë Põhja neiu endule oleks Lemminkäisel koleni Luik mos vrit. Lind është një grua e pastër, e bardhë, tërheqëse dhe e këndshme Noor që kërcen me një kostum baleti. Pishina Teisel është vibu, kanal dhe pishinë Lemminkäise maha lastud Hiie hirv. Üleval vingerdab „veerästik“. Selle numëroi Lemminkäinele Rinda Märgakaapu gjëmonte para se Lemminkäinen të mund të prekte burimin.

Hideki Iinuma (l. 1975) lindi në Nagano, studioi artin e bastisjes në Paris dhe tani punon në Tokio. Materiali i përdorur në punën time është druri i shtrembëruar me ngjyrë, në rastin e selvisë.

Vajza veriore, 2016, Hideki Iinuma

“Kalevalas” cilësohet si një miqësi e dështuar. Për të propozuar, Väinämöinen dhe Ilmarinen kryen secili akte të ndryshme fuqie. Suksesi i heroit ende nuk garantonte shfaqje të përsëritura. Louhi, Põhjala emand, mendoi detyra veçanërisht të ndërlikuara për të shkatërruar burrat. Ai kishte dy vajza, të cilat shquheshin për mençurinë dhe bukurinë e tyre. Nad istusid "õhu looga peal" kuld- dhe hõbelõngu kududes. Ëhu looga të gjitha ndoshta është menduar për ylberin.

Ulur me ajër në trung,
qielli me një hark kumendas,
pëlhurë ari që ke endur,
hõbekirju u regjistrua.

Tütardel Olid ka omad tahtmised. Andis, njëri prej tyre këshillon Ilmarisin se si të merret me ussipõllu me plugimin, Toonela me zbutjen e zagarëve shterpë dhe Manala dhe Toonela me kapjen e pikut. Vajza donte të kishte për grua Ilmarisen, sepse edhe ai ishte një kovaç i ndershëm, i denjë dhe punëtor. Teine õde jai Vikerkaare peale kuldseid tarkuse- dhe elulõngasid kudama.

Skulptori japonez Hideki Iinuma është një grua nga Põhjala, kokëfortë dhe e çoroditur, por shprehja në fytyrën e saj është e trishtuar ose pak e ftohtë. Materiali i përdorur është dru bliri i lehtë, i butë dhe i pa plasaritur, me një sipërfaqe të lehtë të lënë pothuajse të patrajtuar. E gjeni dot se cila këngë e “Kalevala” ka vajzën në krahë?

Hideki Iinuma (l. 1975) lindi në Nagano, studioi artin e bastisjes në Paris dhe tani punon në Tokio. Materiali i përdorur në punën time është druri i blirit me ngjyrë, i dhënë në punim.

Aino, 2017, Hideki Iinuma

Во Калевале Айно – сестра одного од героев librat Youkakhainena. В лежаних в основе Калевалы народных стихотворениях Айно не месяцеваться. Elias Lönnrot, i cili mblodhi Kalevala, krijoi një personazh nga disa fragmente poezish, dhe kështu krijoi një emër të ri femëror finlandez - Айно.
Poобещав свой сестру в жёны Вяйнямойнену, Йоукахайнен ose "худощавый лапландец" спасся от утопления в болоте. Там он продажа, проиграв певческий конкурс Вяйнямойнену. Aino u tmerrua kur dëgjoi se i kishin premtuar një grua një magjistari të vjetër.

Мать не производите чувства Айно и удивлияться слезам дочери. Ведь к роду прибавится величий заклинател! Айно плачет на берегу, видит плащущихських в уде русалок Vellamo dhe reшеат частьяться к ним. Ajo heq rrobat e saj të zbukuruara, futet në ujë dhe kthehet në një sirenë Vellamo.

Вяйнямойнен скорбит об утрате Айно и pas kalimit të një kohe të resheyat выловить ея обрабать. Заклинател не знае выволленной рибе Aino dhe e humb përsëri. Kjo është hera e fundit.

Unë nuk jam i njëjti det
И не окун вод глубоких:
Unë jam një vajzë e re
Йоукахайнена сестрица;
Ti më ke kërkuar për kaq shumë kohë
И желал в течение жизни.

Artisti japonez Hideki Iinuma përshkruan në skulpturën e tij pikërisht këtë moment kur Aino ngrihet nga uji në fronin mbretëror. Dora e saj është ngritur në fitore. Ajo ka veshur një polo jeshile me një lepur të bardhë në pjesën e përparme. Ariu, ujku dhe dhelpra nuk donin t'i sillnin lajmin e hidhur nënës së Ainos, kështu që detyra iu dha lepurit. Pasi dëgjoi lajmin e hidhur, nëna qau dhe i paralajmëroi nënat e tjera që të mos martoheshin me vajzat e tyre kundër dëshirës së tyre. Në fund të fundit, nuk mund ta detyrosh dashurinë.

Çështje! Ju nuk mundeni
Asnjëherë gjatë jetës
В колыбели ваших дочек,
Nuk kërkoj detok,
Të martohesh me forcë,
Как, бедняжка, я качала
В колыбели мой дочку,
Дорогого мне цыпленка!

Hideki Iinuma (l. 1975) ka lindur në Nagano, ka studiuar skulpturë, ndër të tjera, në Paris, tani jeton në Tokio. Si materiale për punën e tij, ai përdor dru të ngurtë të lyer, në këtë rast - lisin e mprehtë. Punime të sjella nga qendra muzeale “Sinkka”, nga ekspozita japonezo-gjermano-finlandeze e vitit 2018 nën titullin “Jehona e kohës”, e cila u përfshi në ciklin e ekspozitave të Shoqatës së Artistëve Kalevala “Kalevala”.

ЖЕНА ИЛЬМАРИНЕНА, 2017, Hideki Iinuma

Живущие в Poхёле дочери Лоухи ishin zana përrallore të bukura që uleshin mbi ylber dhe endeshin nga fije ari dhe argjendi. Më e vjetra prej tyre ishte më e pavarura nga vajzat: ajo vendos vetë me kë do të martohet dhe është e barabartë me burrin e saj Ilmarinen. Ilmarinen - një nga heronjtë e mëdhenj të Kalevala, një farkëtar që farkëtoi trupat qiellorë dhe një mulli magjik Sampo, i cili bluan kripë, miell dhe pasuri.

Свадьбу празднуют во Poхёле, и дочье проштается со свои рогетем, сестрами и домом детства.

Përshëndetje lamtumire për të gjithë:

Лесу, ягодам, землице,
Për të gjitha kullotat me lule,
Për ju, për të gjithë barin dhe fushat,
Për ju, liqene me ishuj,
Вам, глубокие проливы,
Për ju, kodra dhe pisha,
Вам, овраги и березы!

Skulptori japonez Hideki Iinuma përshkruan gruan e Ilmarinenës si një vajzë të veshur me blu. Nën këmbët e saj janë shenjat e ajrit dhe ujit: një shqiponjë dhe një pike e madhe. Ato simbolizojnë provën e fundit të Ilmarinen, i cili erdhi për t'u martuar. Louhi proterovala chto Ильмаринен выловил пику од Туонелы без нестей, невода или други продажатый. Дочь Похёолы посоветовала ему сковать огненного орла. Me ndihmën e tij, farkëtari arriti të përballonte detyrën dhe ai mori një nuse të bukur. Në skulpturën e Iinumës, ajo qëndron mbi shpatullat e një shqiponje me një pamje shumë të ditur dhe duart e saj janë të kryqëzuara në gjoks.

Në Kalevala përshkrimi i vajzës ndryshon pasi hyn në shtëpinë e Ilmarinenës. Од мудрой девушки ajo bëhet "кузнечихой для обиды". Kjo shpjegohet, për shembull, me faktin se Elias Lönnrot, i cili mblodhi Kalevala, kombinoi vargje të ndryshme në një. То есть речь идёт как бы о герое из другие истории. “Кузнечихе” e rëndon dorën kur piqet bukë me gur në mes të bagëtisë së Kullervos. Kur Kullervo pret bukën, thyen thikën në një gur, që është kujtimi i vetëm i babait të tij. Для мальчика со техилоской стубой это уже чересчур и он вылых прихатников убить жену Ilmarinena.

Hideki Iinuma (l. 1975) ka lindur në Nagano, ka studiuar skulpturë, ndër të tjera, në Paris, tani jeton në Tokio. Si materiale për punimet e tij ai përdor dru të plotë të pikturuar, në këtë rast selvi.

MOTRA KULLERVO, 2017, Hideki Iinuma

Në Kalevala tregohet se motra Kullervo ka humbur në pyll. Там таа бродила pa mbrojtje dhe pa qëllim. Ajo takohet me Kullervon, e cila i tregon për pasuritë e saj dhe përpiqet ta joshë. Kullervo mendon se ai thjesht zotëronte një grua të bukur, por për tmerrin e të dyve, rezulton se ata janë të afërm, vëlla e motër. Kështu që në fund të dy nxituan të vdisnin.

Kullervo i thotë nënës së tij:

Tam nashla vetë konçinu,
Обрела себе хибигель
Pikërisht në shkumën e ujëvarës,
Në këtë humnerë të zjarrtë.

Skulptori japonez Hideki Iinuma krijon skulptura femrash nga druri. Modelet zakonisht gjenden në rrugë, në reklama apo në foto në rrjetet sociale. Për të krijuar skulptura të grave nga Kalevala, artistja u frymëzua nga seria e ekspozitave të Shoqatës së Artistëve Kalevala "Kalevala". Motra Kullervo është paraqitur si një balerinë me pantallona të kuqe, e cila duket më shumë si një balerin oriental sesa një vajzë flokëbardhë e humbur në pyll. Nuk duket sikur një vajzë e rruar nga një selvi është gati të zhytet në shkumën e një ujëvare. U nee в руке нож, може, та самая семейная реликвія, të cilën Kullervo e mori nga babai i tij.

Hideki Iinuma (l. 1975) ka lindur në Nagano, ka studiuar skulpturë, ndër të tjera, në Paris, tani jeton në Tokio.

КЮЛЛИККИ, 2017, Hideki Iinuma

Lulet u quajtën lulja më e bukur nga Saari. Ajo ishte nga një familje e pasur, i pëlqente të kërcente dhe të argëtohej me miqtë. Simpatichny Lemminkäinen pushtoi vajzat Saari, por Küllikki nuk ishte i interesuar për ushtarin e varfër. Lemminkäinen e merr me vete dhe mburret se ka pasur pasuri dhe famë me shpatën e tij.

Në fillim, Küllikki mërzitet nga fakti që u bë gruaja e një burri të padobishëm që bën të qeshin gratë dhe ushtarët. Në fund, ajo pranon të martohet me Lemminkäinen, por me kushtin që ai të mos luftojë më. Dhe në të vërtetë, kush do të donte të vinte të preferuarin e tij në një rrezik të tillë. Ajo vetë është gati të refuzojë të kërcejë.

Все же Кулики është lodhur duke pritur për një burrë me peshkim dhe ajo e thyen këtë premtim:

Как в один из дней прекрасных
Vetëm muzgu ngeci,
В пляс красавицы пустились
Në buzë të lëndinës së pyllit,
На поляночке прекрасной.
Kyulikki vedёt plasuniy,
Cвет главурленный на Саари.

Lemminkäinen u zemërua dhe u nis për një udhëtim të rrezikshëm në Pohjyolu për t'u martuar me një vajzë nga Pohjyol. Minatori i jep tre detyra, njëra prej të cilave është më e vështirë se tjetra. Pastaj erdhi dita kur Küllikki vuri re se gjaku po rridhte nga vija e flokëve të Lemminkäinen - kështu që ndodhi diçka e tmerrshme. Nëna Lemminkäinena shkon pas djalit të saj dhe mbledh copat e tij nga rrjedha e tuneleve. История умалчивает о том что что человек со Кюлликки.

Японский кулптор Хидеки Iinuma në një skulpturë të vetin ezobrazhdeniya Kyulikki tancuyuщeй në rekі Tuonela. Në faqe të tjera të shikuara nga Tuonely. Lemminkyaneny duhej të vriste një mjellmë për të marrë vajzën Pokhyol. Zogu është i pastër, i bardhë, elegant dhe i pafajshëm, si një vajzë që kërcen me rroba baleti. Në faqe të tjera luk, gusli, dhe los Hiysi, sarazhennыy Lemminkyainenom. Një "gjarpër uji" po përpëlitet në majë. Eє пастух в мокрой хапе внозил во местото Лемминкаинену до того, si он печать до бедея.

Hideki Iinuma (l. 1975) ka lindur në Nagano, ka studiuar skulpturë, ndër të tjera, në Paris, tani jeton në Tokio. Si materiale për punimet e tij ai përdor dru të plotë të pikturuar, në këtë rast selvi.

ДОЧЬ ПОХЪЁЛЫ, 2017, Hideki Iinuma

Në Kalevala përshkruhen shumë udhëtime të pasuksesshme te nusja. Vyaynyamoynenu dhe Ilirinenu duhej të bënin me radhë për të kryer bëma të ndryshme për të arritur disponimin e vajzës së Pokhyol. E megjithatë suksesi i tyre nuk garantonte se martesa do të ndodhte. Лоухи, zonja Poхёолы, придумувала сольнейшие задания для мужчин. Ajo kishte dy vajza që shquheshin për inteligjencën dhe bukurinë e tyre. Ata u ulën "në harkun e ajrit" dhe endeshin nga fije ari dhe argjendi. Воздушной дугой konsiderohej, për shembull, një ylber.

Вот стоит дуга на небе,
Në дуге сидит девица,
Ju vishni rroba ari,
Gjithçka është e mbuluar me argjend,

Edhe vajzat e mia kishin preferencat e tyre. Tak një nga nyh dala Ilmarynenu popgukku, si do t'i spahatь zmeinoe поле, do t'i mashtroje tuoni, do t'i vazhdosh Manalы dhe do t'i pëlqesh nga reki Tuoni. Ajo donte të bëhej gruaja e Ilmarinenit, sepse ai ishte i ndershëm, i ndershëm dhe një farkëtar punëtor. Motra e dytë qëndroi pas për të thurur fije të arta dijeje dhe jetës.

Skulptori japonez Hideki Iinuma përshkruan vajzën e të ndjerit të sigurt dhe madhështore, por shprehja e saj është e trishtuar ose pak e zymtë. Si material u përdor një lipa e lehtë, e butë dhe e paplasur, sipërfaqja e lehtë e së cilës mbeti pothuajse e patrajtuar. Можеш ли придумать, к чему од Калевалы предметические находящиеся други во девушки?

Hideki Iinuma (l. 1975) ka lindur në Nagano, ka studiuar skulpturë, ndër të tjera, në Paris, tani jeton në Tokio. Si materiale për punën e tij, ai përdor një pemë të tërë të pikturuar, në këtë rast - një flamur.